Czarny Staw pod Rysami to trzecie co do powierzchni, a drugie pod względem głębokości jezioro górskie w Tatry noclegi. Jest jednym z najbardziej typowych jezior karowych, to znaczy takich, które powstały w kotle wyżłobionym przez lodowiec powyżej progu. Jezioro leży na wysokości ok. 1580 m n.p.m. (poziom lustra wody), ma prawie idealnie kolisty kształt, a największą głębokość (76 metry) osiąga bliżej południowo-wschodniego brzegu, a więc w miejscu, gdzie masy lodu napierały najsilniej. Sam próg ma zaokrąglony przekrój, wyraźnie widoczny w niezarośniętych miejscach. Niska zawartość substancji odżywczych rozpuszczonych w wodzie powoduje, że w stawie nie ma warunków dla wegetacji ryb. Woda ma niesamowitą przezroczystość – widoczność sięga 16-18 m. Słynny himalaista i jeden z najlepszych znawców Kaukazu, Mór Déchy, stwierdził, że widok z brzegu jeziora to „najpiękniejsza sceneria jeziorna w całych Tatrach”. W nazewnictwie jezior tatrzańskich kolor czarny jest najpopularniejszy (w całych Tatrach znajduje się aż dziewięć „czarnych” stawów), dlatego używanie dodatkowego określenia „pod Rysami” w nazwie Czarnego Stawu jest celowe, chociaż nie występuje w oryginalnej nazwie góralskiej.
Dojście do stawu: czerwonym szlakiem od schroniska nad Morskim Okiem – około 45 minut. Przy stawie znajduje się rozstaj szlaków – czerwonym można iść dalej na Rysy, zielonym zaś – na Kazalnicę i Przełęcz pod Chłopkiem.
Kulminacja Pasma Gubałowskiego (1126 m n.p.m.), górująca od północy nad Zakopanem. Po jej południowej stronie leżą wsie Nowe Bystre i Ząb. Ma postać wydłużonego, wyrównanego wału, zbudowana jest ze skał osadowych (flisz podhalański). Pod sam grzbiet podchodzą pola, łąki, zagajniki i rozproszone zabudowania.
Gubałówka jest najbardziej znanym szczytem Skalnego Podhala, tłumnie odwiedzanym przez turystów (a właściwie spacerowiczów, wczasowiczów i kuracjuszy). Wszystkich ich przyciąga tu wspaniała, „klasyczna” panorama Tatr. Ma ona, prócz wielkich walorów estetycznych, niekwestionowane znaczenie dydaktyczne – pozwala dostrzec zróżnicowanie rzeźby i budowy geologicznej masywu tatrzańskiego oraz piętrowość roślinną zaznaczającą się na jego północnych stokach. W dole w całej okazałości widać Zakopane (prezentujące się stąd niezbyt korzystnie), a nad nim zalesione regle, za którymi wznosi się majestatyczny Giewont. Na prawo od niego, w tle, widnieją Czerwone Wierchy i dalsze szczyty Tatr Zachodnich, zakończone stożkiem Osobitej. Na lewo od Giewontu łatwo rozpoznamy Kasprowy Wierch, dalej widać Świnicę, poszarpany łańcuch Tatr Wysokich i wapienny masyw Tatr Bielskich.
Na wierzchołek Gubałówki można dostać się na dwa sposoby – korzystając z kolejki szynowej, albo wędrując pieszo czarnym szlakiem (około 60 min). Kolej linowo-terenowa na Gubałówkę jest jedną z największych atrakcji Zakopanego. Została zbudowana w 1938 roku, jako jedna z inwestycji przed mistrzostwami FIS. Zmodernizowana w 2001 roku, jest w tej chwili najnowocześniejszą tego typu w Polsce. Długość trasy wynosi ok. 1300 m, różnica wzniesień – prawie trzysta metrów.
Na Gubałówce znajdują się sklepy z pamiątkami, restauracja, całoroczny tor saneczkowy, a w zimie – trasa narciarska (w ostatnich latach zamknięta, ze względu na spór z właścicielami działek, przez które przebiega). Grzbietem biegnie spacerowy Szlak Papieski, którym dojść można na Butorowy Wierch (1160 m n.p.m).
Szczyt Kasprowy Wierch(1987 m n.p.m.) położony w granicznym grzbiecie Tatr, górujący nad najwyższymi piętrami dolin Bystrej, Gąsienicowej i Cichej. Jego wierzchołek zbudowany jest z granitoidów i skał metamorficznych, będących częścią tzw. wyspy krystalicznej Goryczkowej – płatu skał krystalicznych zalegających w postaci czapy na skałach osadowych w obrębie głównego grzbietu Tatr, pomiędzy Kopą Kondracką a stokami Beskidu opadającymi na przełęcz Liliowe.
Jeszcze przed pierwszą wojną światową Kasprowy Wierch odwiedzali zakopiańscy narciarze. W latach 30. XX w. szczyt poznała cała Polska, w związku z dyskusjami prasowymi dotyczącymi planowanej budowy kolejki linowej. Ostatecznie, mimo protestów środowisk zainteresowanych ochroną Tatr, w katach 1935-36 zbudowano kolejkę (z dolną stacją w Kuźnicach i stacją pośrednią na Myślenickich Turniach), a niedługo potem (1938) na wierzchołku wzniesione zostało obserwatorium meteorologiczno-astronomiczne – do dziś najwyżej położony budynek w Polsce.
Od czasu zbudowania kolejki Kasprowy Wierch jest jednym z najbardziej zatłoczonych miejsc w Tatrach. Kolejka (długość trasy blisko 4300 m, przewyższenie 932 m, czas jazdy 12 min) po modernizacji w 2007 r. jest w stanie wywieźć na wierzchołek nawet 3 tys. osób dziennie. W budynku górnej stacji kolejki znajduje się restauracja, bar, serwis narciarski, poczekalnia oraz zimowa stacja TOPR. Na szczyt można dostać się także z dolin Gąsienicowej i Goryczkowej, wybudowanymi w latach 60. wyciągami krzesełkowymi. Nartostrady poprowadzone są do wspomnianych dolin. Szlaki piesze: zielony z Kuźnic (ok. 3 godz.), graniczny czerwony, żółty ze schroniska PTTK „Murowaniec” (ok. 1 godz. 15 min), żółty ze słowackiej Doliny Cichej Liptowskiej.